​

       

Bir   zamanlar    ormanda  ağaçlar  huzur  içinde  yaşarmış.

İçlerinde  bir de  çınar  ağacı  varmış.Bu çınar ağacı üzüldüğünde hep ağlarmış.

Bu yüzden herkes ona ‘ Ağlayan Ağaç’ dermiş.

Bir gün bir göktaşı  gelmiş  ve  tam da  Ağlayan  Ağaç’ın  gövdesine  düşmüş.

Ağlayan  Ağaç’ın  gövdesinde  kocaman  bir  delik  açılmış .

 

                     Bunu   gören   bütün  ağaçlar  onunla  dalga  geçmeye  başlamışlar.

“  İçi  boş  ağaç  ,içi  boş  ağaç” diyerek  ona  gülüyorlarmış.

​

​

Ağlayan  ağaç bu duruma   çoooook  üzülmüş. Ve ağlamaya başlamış.

O kadar çok ağlamış ki artık kendini durduramıyormuş.

Günler  geçmiş,ama onun   ağlaması  geçmiyormuş.

O ağladıkça toprak onun gözyaşları ile besleniyormuş.

Toprak beslendikçe Ağlayan Ağaç  büyüyormuş.

Büyüye  büyüye boyu  gökyüzüne kadar  uzanmış.

​

​

Ormandaki diğer ağaçlar onu kıskanmaya başlamışlar. Çünkü onlar artık küçücük görünüyormuş.

Onlar da büyüyebilmek için ağlamaya çalışmışlar ama ağlayamamışlar.

Ağlayan Ağaç onlara : “Merak etmeyin.Siz benimle dalga geçtiniz ama ben sizinle küçük

olduğunuz için dalga geçmeyeceğim.” demiş.

​

Ağaçlar yaptıklarından dolayı çok pişman  olmuşlar  ve  özür  dilemişler.

Ağlayan  Ağaç’ı  ormanın  en  uzun  kralı  seçmişler  ve  onu  bir daha  üzmemişler.

Ve  mutlu  mutlu  yaşamışlar.

 

 

          Yazan ve resimleyen:

          ECE   İNCELİ(7 yaşında)